O notario Villalobos pola noite escribía as listas. Un este si e un este non coas fotografías na man á luz da candea. A brigada do amencer ocupábase do resto e a ela chegou o nome de Manolo Abeledo.
Da compañía facían as sacas entre a xente presa. Os poucos salvados da primeira hora saían para Lugo a dilixencias. Pero apareceron nas gabias coa marca nos antebrazos dos grillóns de aceiro e os corpos baleados cheos de chumbo”.
A enorme represión á que se viu sometido o pobo de Escairón nos primeiros anos (Consello de Guerra a toda a directiva da Agrupación Socialista) foi debida a uns feitos concretos: a formación de grupos armados que se dedicaron a requisar armas para defender a legalidade política e, posteriormente, ter formado parte do grupo que se dirixiu a Lugo o 20 de xullo do 36 para apoiar ao Gobernador Civil republicano fronte ao exército aliado cos rebeldes.
LIGAZÓNS:
para saber algo máis sobre a represión en Escairón, na web figura unha páxina que fala dun dos personaxes de máis sona no noso pobo. Trátase de Ramón Pérez Vispo. A súa historia e moitos máis datos aparecen no enderezo: http://www.xarela.com/CD/index.htm
Si señor, estou comezando a ler o teu libro, e claro, antes gustaríame ler máis sobre a historia do lugar, a maioría das cousas xa as sei polo da presentación de onte, pero seguirei visitando todo isto por eiqui.
ResponderEliminarSaúdos, e por certo un bo libro.
Unha das mellores novelas da nosa literatura. Absolutamente recomendable
ResponderEliminar